Диққтатга сазовор жойлар

Бароқхон мадрасаси - Тошкентда қурилган Мадраса (1531/32 — XVI асрнинг 2-ярми). Ҳовли атрофида ҳужралар ва ички тарафида пештоқ бўлиб, мадрасанинг ғарбий қисми бирмунча олдинга чиққан. Пойдевори тошдан, қалин деворлари турли ҳажмдаги пишиқ ғиштдан ишланган. Баъзи жойлари синчли. 

Шайх Абу Бакр Зайниддин бобо Кўйи Орифон Тошкандий (1164-1259) — шайх бўлган. Отаси Шайх Шаҳобиддин Абу Ҳафс Умар Суҳравардий, Бағдоднинг катта мутасаввифларидан бўлган, суҳравардия тариқатига асос солган. 

Юнусхон мақбараси — Тошкентдаги меъморий ёдгорлик (XV аср); Ислом университети ҳудудида жойлашган. 

Тошкентнинг марказидаги Чорсу майдонида жой-лашган бўлиб, 1551-1575 йилларда Тошкент ҳокими Кўкалдош томонидан қурдирилган. 

“Тилла Шайх” жоме масжиди “Мўйи Муборак” мадрасасининг ғарбида жойлашган. Уни Ҳазрати Имом даҳасининг Парчабоф маҳалласида туғилган Тилла Шайх (савдогар) қурдирган.
 

Тошкент топонимини “Тош шаҳар” деб изоҳлайдилар. Шу сўзда маълум маънода шаҳар тирихи ҳам ўз аксини топган. Шаҳар ҳудудида тош асрига оид буюмлар топилган. Тошкентдаги қабристонлардан бирида топилган бронза кўзгулар, турли мамлакатларнинг тангалари шаҳар тарихи 2000 йилдан ортиқ эканлигидан дарак беради.

Бухоро – жаҳоннинг энг қадимий шаҳарларидан бири: 1997 йилда шаҳар ўзининг 2500 йиллик юбилейини нишонлади. Бухоро номи дастлаб IX асрда тарихчи Наршахий томонидан зикр этилган.

Жаҳон цивилизациясининг қадимий ўчоқларидан бири, ер юзининг сайқали номини олган Самарқанд мустақил Ўзбекистоннинг йирик иқтисодий ва илмий-маданий марказларидан бири ҳисобланади.

Хива — музей-шаҳар, лекин Рим шаҳри каби аҳоли яшайдиган шаҳардир. Шарқнинг кўпгина шаҳарлари каби Хива Амударёнинг қуйи оқимида жойлашган Хейвак номли сув ҳавзаси ёнида барпо этилган бўлиб, Хоразм воҳасининг суғориладиган ерларида ривожланиб келган.